Dicle, Dicle nehri, Dicle nehrinin sesi. Mehmed Uzun

Dicle, Dicle nehri, Dicle nehrinin sesi. Ben, benim sesim, türkülerimin, Dicle’yi anlatan türkülerimin.

Güneş, günün aydınlığı, ışıklar,
sıcaklık. Canlılık, güzellik,
bahar, yürek ferahlığı.
Dünya gülümsüyor, toprak inliyor, buzlar eriyor,
su yürüyor, Dicle uyanıyor;
koku, toprak, çamur, ağaç, taş, gül, çiçek, hayat uyanıyor,
su, pınar, kaynak, dere ve nehir,
ormanlardan, kayalardan, dağlardan,
her yerden, aşağıdan, yukarıdan, dört bir yandan,
Su, Dicle, Dicle uyanıyor, Dicle coşuyor,
Güneş ve Dicle, gün ışığı ve su, ışık ve dalga,
beraber, iç içe.
Dicle parlıyor,
Dicle şavkıyor,
Dicle türkü söylüyor,
Dicle söylüyor.


Mehmed Uzun (d.1953, Siverek)
“Dicle’nin Sesi” adlı romandan
Çeviren: Muhsin Kızılkaya